Wat doe je dan precies?
Wanneer mij gevraagd wordt wat ik doe dan was mijn antwoord
tot voor kort “Ik ben Integraal Leefstijl- en Vitaliteitscoach”. Een hele mond
vol, maar met wat eigenlijk? Inmiddels ben ik erachter dat dat niet het juiste
antwoord is. In ieder geval niet het antwoord waar mensen iets mee kunnen. Want
ja, wat is dat eigenlijk en wat doe je dan precies?
Mensen leven tegenwoordig vaak van buiten naar binnen en dat is niet goed voor je. Je laat je levensroute bepalen door allerlei factoren van buitenaf. En dat zijn er nogal wat. Je werk, je familie, je vrienden, het internet, normen, waarden, je voeding, de buurt waar je woont, je gedachten, je overtuigingen, verwachtingspatronen, dingen die je meemaakt of meegemaakt hebt. Het kan van alles zijn. Onbewust voldoe je aan een plaatje, een plaatje waar je zelf eigenlijk niet echt over na hebt gedacht.
En daar schuilt het gevaar. Op een gegeven moment begint het te schuren. Je bent zo moe, maar kan de slaap niet vatten. Je hebt nergens zin in en je werk geeft ook al geen energie. Je weet dat je slecht eet, maar hebt geen tijd om te koken en de weg naar de sportschool weet je ook steeds niet te vinden. Je hebt zoveel dromen en verlangens, maar de huur moet ook betaald worden. Je surft langs alle sociale media en kijk, iedereen is daar zo gelukkig. 'Waarom heb ik dat niet?' vraag je je af. Kortom, je bent het even kwijt.
Je belandt in korte termijn oplossingen en symptoombestrijding. Pleisters plakken. Dat is niet erg, dat is soms nodig om de noodzaak te vergroten. De urgentie tot echte verandering en de behoefte aan eigen regie tot in de kleinste haarvaatjes te voelen. Echt te wéten, van binnenuit, dat het anders moet, dat je anders wilt. Pas als je daar bent aangekomen ben je bereid en in staat de touwtjes weer in eigen hand te nemen.
Dit kan iedereen gebeuren. Het overkwam mij ook. Ik heb ook heel lang pleisters geplakt. Het heeft lang geduurd voor ik klaar was om mijn eigen leven vorm te gaan geven. Ik heb het zelfs zover laten komen dat ik uitviel. Pas toen was de noodzaak voor mij groot genoeg om aan de slag te gaan en het stof van mijn innerlijke levenskracht af te blazen. Ik hoop dat jij het niet zover hoeft te laten komen. Dat je weet dat je het niet alleen hoeft te doen. Dat je eerder aan de bel trekt.
Goed, terug naar de vraag “Wat doe je dan precies?” Ik help jou om door te gaan, om voor jezelf te kiezen, om van binnen naar buiten te leven in plaats van andersom. Daarbij kijken we niet alleen naar de symptomen maar ook naar de oorzaken, en die liggen vaak op heel onverwachte plekken. Daar vind je vaak de beste antwoorden op vragen waarvan je niet wist dat je ze had. Dus al ben jij er klaar voor, trek dan rustig aan mijn bel. Ik beloof je dat je keihard gaat werken, dat je gaat vallen en opstaan, dat het niet altijd leuk is, maar vast en zeker alle moeite waard.